بختور هغه څوک وو چې په ډله کې به یې محمد(ص) و او الله ج هم دغه خلک عزتمند ګرځولي و.
د جهل او ناپوهۍ په دوران کې خلکو خپلې ژوندۍ لوڼې تر خاورو لاندې کولې او د لور درلودل ورته عیب ښکارېده.
پیغمبر(ص) په ټولنه کې یو زړه سواندی شخصیت و.
عبدالمطلب له فاني نړۍ څخه د تللو پر مهال د کورنۍ ټول غړي را وغوښتل.
مشرکانو په یوازيني الله ج باورد نه درلود او نالیدلی خدای یې باله.
د مکې مشرکانو فکر نه کاوه چې محمد(ص) او ملګري به يې دومره زغم او حوصله ولري.
له اووه کاله دعوت وروسته هم مشرکینو د پيغمبرص پر ځورونې سربېره د هغه د وژلو دسیسې هم جوړولې.
حمزه مکې ته راځي او د یوه زنداني د خوشې کولو غوښتنه له ابوسفیان څخه کوي.
هغه مهال کعبه د ابراهیم خلیل الله دطواف په بڼه نه بلکې مشرکانو به ترې په خپله بڼه طواف کاوه.
د ساموېل په نوم کشیش د کشیشانو په منځ کې رټل کيږي ځکه ددوی ترمنځ اختلافات هم موجود وو.