له ډېرې مودې راهیسې بدنیته کشیشان په دې هڅه کې وو ترڅو د محمد(ص) ځای ځایګی ومومي.
بي بي آمنې خپل روح خپل رښتيني څښتن ته وسپاره او له دې فاني نړۍ یې سترګې پټې کړې.
له سفره د راګرځېدا پر مهال د بي بي آمنې روغتیا سمه نه وه نو د ابوا په نوم کلي ته ورسول شوه.
عبدالمطلب خپل زوی په بيړه د بي بي آمنې او محمد(ص) د احوال اخېستلو له پاره ولېږلو.
په دغه سفر کې بي بي آمنه ناروغه کيږي خو بیا هم سفر کولو ته زړه ښه کوي او ځي.
بي بي آمنې ته د خپلوانو له لوري تود هرکلی وویل شو.
هغه مهال خلکو د بوتانو عبادت کاوه او له بوتانو به یې هرڅه غوښتل.
بي بي حليمې ډېره موده له محمد(ص) سره تېره کړه خو اوس ترې جلاوالی ورته ډېر سخت دی.
مشرکانو چې هرڅومره وسې وکړې خو ونه توانېدل چې محمد(ص) ته زیان ورسوي.
د راهبانو استازي کلي پرکلي ګرځېدل او دخپلې موخې له پاره يې ستړې ګاللې.