په افغانستان کې ټیلګراف
په افغانستان کې ټیلګراف په لومړي ځل د امیرحبیب الله خان د پاچهۍ په دوره کې وکارول شو. د حبیب الله خان د پاچهۍ دوره له لومړۍ نړیوالې جګړې سره برابره وه. په دې دوره کې افغانستان د ټیلګراف دوه ګرځنده ماشینونه وارد کړل.
دغو تیلګرافونو، چې مارکني کمپنۍ جوړ کړي وو، شاوخوا ۲ کیلوواټه ظرفیت درلود.
له دغو تیلګراف ماشینونو څخه د کابل او پغمان او کابل او جبل السراج ترمنځ د پاچا د پیغامونو د لېږدولو لپاره کار اخیستل کېده. له هغو څه موده کار واخیستل شو خو وروسته په خپل حال پرېښودل شول.
په ۱۲۹۹ لمریز کال، یعني د افغانستان له خپلواکۍ یو کال وروسته یو انګلیسی پلاوی کابل ته راغی او یو ټیلګراف ماشین یې له ځان سره راووړ. د دغه ماشین قدرت ۱۰۰ واټه و.
دا ماشین په ارګ کې نصب شو او تر پېښوره پورې یې ټیلګرافونه مخابره کولای شوای. په وروسته کلونو په تیره بیا د اعلحضرت امان الله خان په پاچهۍ کې دا وسیله په افغانستان کې ډېره پراخه شوه. د امان الله خان په دوره کې افغانستان د ټیلفون او ټیلګراف له نظره له ترکیې او بریتانیايي هنده وروسته په سیمه کې تر ټولو وړاندې هیواد و.
د حبیب الله خان (مشهور په بچه سقاو) په دوره کې هر څه تالا ترغه شول خو د اعلحضرت محمدنادر خان په لنډه دوره کې ټیلفون او ټیلګراف د افغانستان ټولو ولایتونو ته ورسیدل.
ټیلګراف له ټیلفون وروسته د مخابراتو یا ارتباطاتو دوهمه مهمه عصري وسیله وه چې افغانستان ته راغله. تر ټیلګراف وړاندې په ۱۹۰۸ (۱۲۷ لمریز) کال کې ټیلفون افغانستان ته راغلی و.
