SAHAR

به گزارش تلویزیون سحرافغانستان ؛ به نقل از روزنامه عبری‌زبان معاریو، تنش‌ها در درون ائتلاف حاکم بر"رژیم صهیونیستی " پس از تصمیم بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم، برای موافقت با برقراری آتش‌بس‌ به اصطلاح "انسان دوستانه" در نوار غزه، شدت گرفته است

 تصمیم بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای برقراری آتش‌بس‌ به اصطلاح "انسان دوستانه" در نوار غزه، با واکنش شدید شرکای افراطی کابینه نتانیاهو در جناح راست و در صدر آن‌ها "بتسلئیل اسموتریچ"، وزیر دارایی و رهبر حزب "صهیونیسم دینی" روبه‌رو شده است.

گفتنی است که تصمیم رژیم صهیونیستی برای توقف 10 ساعته عملیات نظامی در روز، برای ورود کمک های انسانی به غزه در پی فشار افکار عمومی جهانی به دنبال افزایش جان باختگان غیر نظامیان فلسطینی از جمله زنان و کودکان به دنبال استفاده این رژیم از گرسنگی به عنوان سلاح و ارتکاب نوع جدیدی از جنایت جنگی صورت گرفته است.
استفاده رژیم صهیونیستی از گرسنگی به عنوان سلاح که در قوانین بین المللی به عنوان جنایت جنگی محسوب می شود، منجر به بروز فجایعی تراژیک و دردناک در غزه شده است که پخش تصاویر آن در رسانه ها جهان را با شوک مواجه کرده است.

بنابر این گزارش، "اسموتریچ" با انتقاد شدید از تصمیم اخیر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، از برگزاری مشاوره‌های فوری سیاسی برای بررسی آینده حضور حزبش در کابینه خبر داده و اعلام کرده است که "اعتماد" به نتانیاهو، به‌ویژه پس از ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه بدون هماهنگی قبلی با او و حزبش به شدت متزلزل شده است.

در همین راستا، دو حزب افراط گرای دیگر ائتلاف یعنی "عوتسما یهودیت" به رهبری ایتمار بن‌گویر و "صهیونیسم دینی"نیز در حال برگزاری رایزنی‌هایی هستند تا در خصوص ادامه همکاری با کابینه ائتلافی تصمیم‌گیری کنند.

این تحرکات، نشانه‌هایی آشکار از شروع فروپاشی جبهه راست‌گرای "اسرائیل" تلقی می‌شود.

ائتلافی متزلزل؛ اختلافات و خروج‌ها

منابع سیاسی تأکید دارند که شکاف‌های اخیر در ائتلاف موضوعی غیرمنتظره نبوده، چراکه ترکیب سیاسی کابینه نتانیاهو در هفته‌های گذشته به‌شدت شکننده شده است.

اختلافات با احزاب دینی ارتدوکس مانند "یهدوت هتوراه" باعث خروج این حزب از کابینه شده و حضور حزب مذهبی "شاس" نیز بسیار کمرنگ شده است.

در شرایط کنونی، خروج حتی یکی از دو حزب "بن‌گویر" یا "اسموتریچ" می‌تواند منجر به فروپاشی کابینه شود، در حالی که در گذشته، انصراف یک حزب به تنهایی تأثیری بر بقای کابینه نداشت.