امداد رسانی گسترده در تخار و بامیان؛ خانوادهها از سیلاب، آتشسوزی و مهاجرت جانسخت بیرون آمدند
اداره ملی آمادگی مبارزه با حوادث اعلام کرده که برای ۵۶۷ خانواده آسیبدیده از سیلاب و آتشسوزی در تخار و خانوادههای عودتکننده در بامیان، کمکهای غذایی، غیرغذایی و نقدی توزیع شده است.
خبرگزاری تلوزیون سحر افغانستان: دفتر مطبوعاتی اداره ملی آمادگی مبارزه با حوادث با نشر دو خبرنامه جداگانه اعلام کرده است که روند توزیع کمکها برای خانوادههای آسیبدیده و عودتکننده در ولایتهای تخار و بامیان تکمیل شده است.در ولایت تخار، ریاست آمادگی مبارزه با حوادث برای ۲۵۲ خانواده آسیبدیده از سیلاب و آتشسوزی در ولسوالیهای چال، ورسج، فرخار و شهر تالقان و نیز برای ۶۹ خانواده عودتکننده، کمکهای غذایی و غیرغذایی توزیع کرده است.بر اساس معلومات خبرنامه، برای ۱۸۳ خانواده آسیبدیده به هر خانواده ۱۰۰ کیلو آرد و ۵۰ کیلو برنج، و برای ۱۱ خانواده که منازلشان بهگونه کامل تخریب شده بود، یکباب خیمه نیز توزیع شده است. همچنین برای ۶۹ خانواده عودتکننده، به هر یک ۵۰ کیلو آرد و ۲۵ کیلو برنج داده شده است.از سوی دیگر، در بامیان بر اساس تفاهمنامه همکاری میان اداره ملی آمادگی مبارزه با حوادث و مؤسسه آغا خان برای مسکن (AKAH)، برای ۳۱۵ خانواده نیازمند کمکهای نقدی توزیع شده است.به گفته مسئولین، این کمکها پس از انجام سروی و با حضور مقامات محلی صورت گرفته و به هر خانواده در مرحله نخست ۴٬۳۵۰ افغانی نقدی توزیع شده است. مجموع مبلغ اختصاصیافته برای این مرحله از کمکها، یک میلیون و ۳۷۰ هزار و ۲۵۰ افغانی بوده است.یافتهها نشان میدهد که مؤسسه آغا خان از سالها پیش در بخش کمکهای بشردوستانه و بازسازی مناطق آسیبپذیر در کشور فعال است. این نهاد در کنار کمکهای فوری، در زمینههای بلندمدت مانند ساخت سرپناه، خدمات بهداشتی و آموزش نیز برنامههایی را در بامیان، بدخشان و برخی ولایات دیگر به اجرا گذاشته است.از سوی دیگر، آمار غیررسمی از نهادهای کمکرسان حاکی از آن است که میزان آسیبهای ناشی از سیلابها و تغییرات اقلیمی در تخار، در سال جاری نسبت به سالهای گذشته افزایش قابل توجهی داشته است.ناظران می گویند، توزیع کمکهای فوری به خانوادههای آسیبدیده و عودتکننده گامی مهم در کاهش فشارهای اقتصادی بر این قشر بهشمار میرود، بهویژه در شرایطی که بسیاری از این خانوادهها سرپناه مناسب ندارند یا دسترسیشان به منابع غذایی و مالی محدود است. با این حال، نیاز مبرم به برنامههای دوامدار برای اسکان، توانمندسازی اقتصادی و ایجاد زیربناهای محافظتی در برابر حوادث طبیعی، همچنان از اولویتها باقی میماند. همکاری نهادهای داخلی و بینالمللی در این مسیر میتواند نقش تعیینکنندهای در ثبات اجتماعی و رفاه خانوادههای آسیبپذیر ایفا کند.