غبار فراموشی بر نقش و نگار کاشی
کتیبه‌نویسان کاشی در مسجد جامع ولایت هرات، افغانستان، با نگرانی از رکود هنر قدیمی کتیبه‌نویسی روی کاشی، خواستار توجه و حمایت مسئولان فرهنگی طالبان برای احیا و گسترش این هنر شده‌اند. به گفته آن‌ها، در حال حاضر تنها دو بازمانده نسل هنرمندان نگارگری در این مسجد جامع تاریخی مشغول به کار هستند.
به گزارش سحر افغانستان؛ محمد علی‌محمد صبوری، یکی از کتیبه‌نویسان با بیش از ۳۷ سال تجربه، از حکومت محلی طالبان می‌خواهد تا به منظور جلوگیری از فراموش شدن این هنر، توجه جدی به احیا و گسترش آن داشته باشند. او می‌گوید: "در گذشته تعداد کتیبه‌نویسان زیاد بود، اما اکنون تنها دو نفر مانده‌ایم و نیاز است که حکومت از این هنر حمایت کند."
نوید احمد صبری، دیگر کتیبه‌نویس با بیش از ۵۰ سال تجربه در این زمینه، نیز تأکید می‌کند که دولت باید نقش اول را در حفظ این هنر داشته باشد. او می‌گوید: "دولت باید از هنرمندان و هنر کتیبه‌نویسی حمایت جدی کند تا بتوانند شاگردان و نسل جدیدی را تربیت کنند."
مسئولان ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان در هرات نیز از تلاش‌ها برای رسیدگی به این چالش سخن می‌گویند. حمیدالله غیاثی، آمر فرهنگ و هنر این ریاست، می‌گوید: "در هرات و افغانستان اماکن و آثار تاریخی زیادی وجود دارد که با هنر کتیبه‌نویسی مزین شده‌اند. ما تلاش می‌کنیم تا با آموزش این هنر به جوانان، از هنرمندان نیز حمایت کنیم."
مسجد جامع هرات، پنجمین مسجد جامع بزرگ در جهان و مشهور به "مسجد آبی"، بیش از ۱۴۰۰ سال قدمت دارد و به‌عنوان یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های دینی و تاریخی هرات شناخته می‌شود. بیش از ۴۰ درصد کاشی‌های این مسجد، نوعی کاشی‌های کتیبه‌نویسی شده هستند که نقش و نگارهای پررنگ و کاشی‌های معرق ۷ رنگ آن، حتی برای شهروندان هراتی نیز جالب و جذاب است.
با توجه به اهمیت این هنر قدیمی و تأثیر آن در حفظ هویت تاریخی و فرهنگی هرات، کتیبه‌نویسان و مسئولان فرهنگی از جامعه و دولت می‌خواهند تا توجه بیشتری به حفظ و گسترش این هنر داشته باشند
